Dom pasywny (ang. passive house) – dom, którego ogrzewanie nie wymaga stosowania żadnych aktywnych form energii.  Wykorzystuje się wyłącznie ciepło słoneczne, ciepło wytwarzane przez domowników i urządzenia domowe, które jest odzyskiwane poprzez wentylację. Dom pasywny musi mieć minimalne straty wynikające z przenikania ciepła przez przegrody zewnętrzne. Instytut Budownictwa Pasywnego w Darmstadt wyznaczył standardy, które musi spełnić budynek, aby mógł ubiegać się o miano domu pasywnego. Określić przede wszystkim zapotrzebowanie na energię cieplną konieczną do jego ogrzania. W ciągu roku na ogrzanie domu może być zużyte nie więcej niż 15 kWh/(m²rok) energii końcowej (energii elektrycznej, oleju opałowego, gazu). Daje to zużycie rzędu 1,5 litra oleju opałowego (lub 1,7 m³ gazu lub 2,3 kg węgla) na rok na metr kwadratowy powierzchni. Nie każdy dom wybudowany w technologii energooszczędnej można nazwać domem pasywnym. Dodatkowo, aby podnieść komfort użytkowania i ograniczyć energochłonność określa się:

• roczne zapotrzebowanie na energię pierwotną na maksymalnym poziomie 120 kWh/m²rok
• maksymalne zapotrzebowanie grzewcze pomieszczeń jako 10 W/m²
• szczelność budynku na poziomie n50 – większe równe 0,6/h
• częstotliwość przegrzania pomieszczeń latem maksymalnie 10%.