Geosyntetyki (ang. geosynthetics) – dzielą się na dwie grupy: przepuszczające wodę (geotekstylia) i nieprzepuszczalne (geomembrany).

Geotekstylia dzielimy na:

• tkane czyli geotkaniny
• nietkane czyli geodzianiny i geowłókniny
• pokrewne

Geotekstylia wytwarza się techniką dziewiarską lub włókninową.

Geomembrany są to nieprzepuszczające wody wstęgi lub arkusze produkowane z syntetyków i mas bitumicznych. Geomembrany składają się z kilku warstw i mają grubość powyżej 1 mm.

Poza tym produkowane są także: georuszty, geosiatki, geokraty, geomaty, geodreny, geokompozyty.

Geosyntetyki stosuje się do wzmocnienia skarb czy brzegów rzek, stabilizacji podłoża, filtracji i drenażu, zabezpieczanie membran, folii i paroizolacji.

Podstawowe parametry techniczne geosyntetyków to: gęstość, grubość, porowatość, izotropia (bądź anizotropia), charakterystyka powierzchni, wytrzymałość (na zerwanie, przebicie, wgniecenie, rozerwanie), odporność na obciążenie, na czynniki atmosferyczne, biologiczne, chemiczne.